Vrijdag 19 februari 2010

Verrassing alom deze morgen, 10 cm sneeuw. Bijna exact twee weken geleden dezelfde situatie. De trip toen van Grand Junction naar Hanksville werd ondernomen in een heuse sneeuwstorm.

Ook de eerste dag van onze missie werd volledig beïnvloed door de slechte weersomstandigheden. Wij hadden dus alle 'Mars' goden aan onze kant. Vanaf maandag 8 februari tot gisteren 19 februari alleen maar mooi en droog. De eerste dagen waren heel modderig maar we konden tenminste onze experimenten uitvoeren. Na enkele dagen verdween de sneeuw grotendeels en gaf het landschap meer en meer haar geheimen prijs. En wat een landschap, ja het was Mars, helemaal vergelijkbaar. De Marssociety kon geen betere plek bedenken om de Habitat neer te poten. Dit beeld zal nog heel lang in mijn geheugen gegrift blijven.
Extra EVA's werden vandaag dus geschrapt. Dan maar meteen aan de inventaris begonnen. Heb ook wat tijd besteed aan het reinigen van mijn camera en fototoestel. Zoals eerder vermeld heeft de modder en het stof toch heel wat sporen nagelaten. Ieder crewlid die ooit in de habitat heeft verbleven laat zijn naam en logo achter op de deur waar hij geslapen heeft. Het doet me wel wat om mijn naam daar ook aan toe te voegen.

DG kwam ons een laatste keer bezoeken. Hij noemt zichzelf "the ghost', omdat wij in principe geen contact met hem mogen hebben. Hij voorziet ons van drinkbaar water en komt ook regelmatig de olie van de generator vervangen. Ditmaal kwam hij de Florida experimenten ophalen om terug te sturen naar de scholen. Hij bezit het enige benzinestation in Hanksville en ook klein winkeltje. Heel origineel, het winkeltje is uitgehouwen in een rots. Hij is de vriendelijkheid zelve. We hebben hem dan ook uitgebreid bedankt voor zijn ondersteuning. We hopen hem morgennamiddag nog een kort bezoekje te kunnen brengen voor we vertrekken naar Grand Junction.

We hopen dat de volgende ploeg, crew 91, morgen op tijd zal aankomen. Met de huidige weersomstandigheden kan dit voor problemen zorgen. Er wordt opnieuw sneeuw verwacht. We moeten de nieuwe crew briefen over de systemen zoals dit bij ons ook is gebeurd. Dit kan toch wel een tweetal uur in beslag nemen. Dan rest ons nog de drie uur durende trip naar Grand Junction, waar we nog een nacht in een Best Western motel zullen doorbrengen. Wat we het eerst zullen doen als we daar aankomen? Een lange douche nemen en een lekkere maaltijd nuttigen en uiteraard de harde plank ruilen voor een zacht bed.

We hebben allemaal zwaar afgezien, maar dit weegt absoluut niet op tegen het fantastische en uitzonderlijke van deze missie. We hebben geleefd op adrenaline tot de laatste dag. MDRS is een levenservaring die ik nooit eerder meemaakte en nooit zal vergeten. Ik zal de natuur en vooral de stilte missen. Ik zal alles nog meer relativeren. Het zal vooral opnieuw aanpassen worden om thuis in België wakker te worden door het geraas en de stank van het verkeer. Maar ik weet het zeker, ik kom terug, maar ditmaal met mijn gezin. Ik wil hen het wonderbaarlijke van de ongerepte 'Mars' natuur en de stilte laten aanschouwen. Het zal ook van hen een ander mens maken en helpen relativeren.

Ik dank hierbij Mission Director Artemis Westenberg om voor het eerst een volledige Belgische crew naar het MDRS te sturen.

Heel veel dank gaat naar Mission Control voor hun enorme steun. Ik ontving de laatste dagen heel veel positief nieuws omtrent mijn werk als Engineer en later ook als First officer. Dit was een hart onder de riem. Het was een zeer intense functie waar ik grotendeels alleen voor instond, maar het is me gelukt. Ik dank ook vooral Nancy Vermeulen voor mijn selectie en zeker omwille van haar uitstekende professionele kwaliteiten als commandant van onze crew. Ik dank niet in het minst mijn werkgever CVO Sint-Paulus, meer bepaald de directie voor hun toelating en de collega's voor hun steun. Hartelijk dank aan alle scholen en kinderen en aan vele anderen, vrienden en sympathisanten voor de interesse in onze missie. En ik dank vooral mijn gezin voor hun niet aflatende steun. Zonder hen was ik er nooit aan begonnen. Er was heel veel stress voor de missie en die zal er ook nog zijn na de missie omwille van de enorme persbelangstelling. Ik ben dan ook blij dat ik altijd op mijn vrouw Katharina en dochter Anke kan rekenen ook al is dat niet altijd evident.

Er wacht ons nu nog een lange reis terug, 3u naar Grand Junction met jeep, dan vlucht naar Salt Lake City, dan Atlanta en als laatste vlucht naar Brussel. We hopen aan te komen omstreeks 8u in de ochtend. In de namiddag wordt ik opnieuw met de realiteit geconfronteerd en moet meteen aan de slag met een cursus Multimedia in Tielt. Ik zal wellicht moeite hebben om zomaar de knop om te draaien. Maar misschien zal de adrenaline van mijn avontuur me nog wat langer op de been houden.

In naam van de crew hartelijk dank en tot ziens!

Nora, Margaux, Nancy, Arjan, Pierre-Emmanuel en Nicky

Donderdag 18 februari 2010

Vandaag donderdag 18 februari was de laatste volledige simulatiedag van onze missie. Morgen voormiddag is er misschien nog even tijd voor een laatste EVA, maar dan is het onherroepelijk gedaan. De Hab moet opgekuist worden, inventaris moet opgemaakt worden en we moeten ons voorbereiden op de crew changeover van zaterdagmiddag.

Deze voormiddag werd opnieuw een EVA uitgevoerd in de nabijheid van de Hab.

Twee experimenten van Space Florida staan er opgesteld. De Metal Plate Energy Source, waarbij wordt nagegaan of de warmte van de zon op een metalen plaat energie kan genereren in de vorm van spanning. Tot nu toe konden geen waarden worden geregistreerd.

Iets verderop staat het volgende experiment opgesteld: Water+Martian soil= life? Dit experiment is een realisatie van The Lake Nona Middle Highschool in samenwerking met Nasa. Nagegaan wordt welke stoffen er in de bodem te vinden zijn en of deze stoffen leven zouden kunnen genereren. Hier konden wel metingen worden verricht en data worden opgeslagen. Morgen gebeuren de laatste metingen en moet het experiment terug ingepakt en verzonden worden naar Florida. Wij vonden het nuttiger om de toch wel zeer interessante metingen verder te verrichten in de volgende crew, maar dit werd niet toegestaan.

Rond de middag kwam een pakket aan voor de volgende crew 91. De verbazing was groot toen we de box opendeden. Een hoogtechnologische robot van NASA. Het werd meteen duidelijk dat deze crew over een 'iets' groter budget beschikt...

In de namiddag ondernamen we een tweede EVA met de ATV's. Een nieuwe locatie werd uitgezocht om de VRP uit te testen onder verantwoordelijkheid van Pierre-Emmanuel en Margaux. Er zijn al heel wat problemen gerezen met de VRP. Batterijen en camera werken maar voor 25 procent.

Nancy, Arjan en mezelf gingen op geologische prospectie. De kennis van Arjan is enorm. Alles wordt telkens op video opgenomen. Verschillende stalen worden verzameld en in het labo onderzocht, sommige stenen worden doormidden gezaagd. We beschikken over een microscopische camera om alle details te zien. Eigenaardig is dat hier zomaar op willekeurige plaatsen lava stenen te vinden zijn. Dit gebied dateert van 60 miljoen jaar geleden. De diversiteit van het terrein is gigantisch.

Morgen rest ons de zware taak om alles te inventariseren en aan de grote opkuis te beginnen. Twee weken in modder en stof heeft veel sporen nagelaten. Zaterdagmiddag verwachten we dan de nieuwe crew. De twee weken zijn voorbij gevlogen.

16 & 17 februari 2010

Had gisteren weinig tijd om mijn blog bij te werken. Er waren ook problemen met de internetverbinding en heb het dan maar na een uurtje opgegeven. Zoals gezegd kwam een VTM-ploeg een documentaire maken over onze missie voor het programma Telefacts, waarvan uitzending waarschijnlijk op 3 maart. Ze hadden daarvoor anderhalve dag uitgetrokken. De angst was dat onze missie een beetje in het belachelijke zou getrokken worden, maar na kennismaking met de journaliste Nathalie en de cameraman, bleek dat absoluut niet het geval. Ook zij waren onmiddellijk onder de indruk van de site en van de activiteiten die we terplaatse uitvoeren. We hadden het zo geregeld dat we ons programma volledig konden afwerken. Ik werkte mijn ochtend checklist af, te beginnen met het overpompen van het 'Grey' water naar de Greenhab waar het gezuiverd wordt om opnieuw te kunnen gebruiken voor het toilet.

Ik geef u hierbij mijn dagelijkse engineering checklist. Na het pompen volgt de controle van de generator, batterijen en reservebatterijen. Mocht de generator uitvallen schakelen we over op de reservebatterijen. Deze kunnen stroom leveren voor een half uur, daarna zitten we in een noodsituatie en moeten we proberen de generator opnieuw op te starten. De laatste oplossing is Mission Control op de hoogte brengen. Verder sta ik in voor het onderhoud van de ATV's, bijtanken, olie en banden. Ook het drinkwatersysteem heb ik onder mijn hoede. Drinkwater wordt eenmaal gedurende de missie aangevoerd met een trailer vanuit het dichtsbijzijnde dorp Hanksville. Het water moet overgepompt worden naar de externe tank en daarna naar de interne tank. Ik heb dus assistentie nodig van één of twee crewleden. We moeten daarbij heel zuinig omspringen met het water, en ook dat is soms een probleem. Daarbij zijn babydoekjes bij het wassen de oplossing. Tanden poetsen mag maar dit moet uitgespuwd worden in een doekje en mag dus niet in het afvalwater terechtkomen. We moeten ook de zeep gebruiken die in de module aanwezig is.

Een andere verantwoordelijkheid is het nazicht van de ruimtepakken, meer bepaald de backpacks. In de backpaks bevindt zich een ventillatiesysteem die iedere dag moet opgeladen worden. Tijdens deze missie heb ik reeds zes backpacks moeten herstellen. Zoals eerder vermeld hebben bepaalde personen totaal geen respect voor het materiaal ondanks verschillende aanbevelingen, en dat werkt me meer en meer op de zenuwen. Slangen gaan kapot, elektrische draden worden losgetrokken.

Ook de computers staan onder mijn toezicht. Problemen zijn er vooral met de internetverbinding. Ik moet er op toezien dat we de beperkte bandbreedte niet overschrijden, zoniet zitten we 24u zonder internet. Ook hier heb ik moeite om de discipline erin te houden. De dagelijkse hoeveelheid foto's en video's moeten verwerkt en gekopieerd worden, daarbij kunnen de crewleden rekenen op mijn ervaring. Verder help ik Arjan ook met het opstarten van sommige experimenten. De experimenten uit Florida kwamen pas bij het begin van de tweede week aan. We verloren veel tijd met het opstarten omdat bepaalde gegevens ontbraken. Vandaag 17 februari kon ik uiteindelijk het programma Neulog installeren en uittesten. Het programma moet de metingen registreren van de sensoren die in de bodem werden geplaatst. Ze meten o.a. de temperatuur, het zuurstofgehalte, de hoeveelheid koolstofdioxide, vochtigheid en andere.

Dan rest er mij nog mijn engineering rapport door te sturen naar Mission Control. Ieder crewlid is verantwoordelijk voor zijn eigen rapport. Er is veel communicatie met Mission Control en deze gebeurt in de Engelse taal. Als je weet dat de helft van de crew deze taal niet machtig is, dan zit je met een probleem. Nancy en mezelf zijn dan ook vooral bezig met het vertalen van de mails en rapporten tot laat in de nacht voor de andere crewleden. Lessen kunnen hieruit getrokken worden wat betreft selectie van een bemanning.

Gisteren nam VTM vooral beelden van onze EVA's. Mooie beelden werden gemaakt tijdens een rit met de ATV's en met het uittesten van de VRP robot.

Aan de televisieploeg werd gevraagd om een foto te nemen van onze volledige crew. We hadden tot hier toe nog niet de kans gekregen. Hiervoor werd Nora tijdelijk uit de hab gehaald. Maar deze foto hou ik voor mijn laatste blog. Deze voormiddag was VTM opnieuw aanwezig. Er werd me gevraagd om voor de camera een EVA te doen. Voor het resultaat moeten we dus nog wat geduld hebben. Mijn missie is nu al geslaagd en kan niet meer stuk. We hebben onze doelstellingen bereikt, zijnde media aandacht, contacten met scholen en kinderen en interessante experimenten uitgevoerd. Ik voel me dan ook een beetje trots dat ik dit heb kunnen meemaken.

Tot morgen!

14 &15 februari 2010

Ik ben er gisteren niet meer toegekomen om mijn blog bij te werken. Zoals gemeld trokken we op Valentijnsdag en met toestemming van Mission Control, op uitstap naar Arches National Parc en Canyon Lands. Het was een educatieve uitstap met geoloog Arjan in de hoofdrol, maar ook wel een vorm van ontspanning na de eerste week vol van stress en hard werken. Je kan het ook zien als een verdere verkenning van de 'Mars'omgeving. Het landschap die we tezien kregen was dan ook fenomenaal. In Arches National Parc kon Arjan zich uitleven. De informatie die we te horen kregen was dan ook van hoog niveau.

Pas kort voor het vallen van de avond bereikten we het hoogtepunt van de dag, Upheavel Dome. Een indrukwekkende inslagkrater van ongeveer 60 miljoen jaar geleden. Het inslagpunt is nog altijd te zien. We hadden in de jeep twee ruimtepakken meegenomen om hier een geïmproviseerde EVA te doen. Een dag om nooit te vergeten.

Pas rond 23u waren we opnieuw in de Hab. De sterrenhemel was zo indrukwekkend dat Nancy nog de tijd nam om haar telescoop te nemen en nog een observatie te doen. De Melkweg is gewoon met het blote oog te zien en Orion is bijna niet te herkenne tussen de duizenden sterren.

Vandaag 15 februari of SOL9, zoals wij een dag op Mars noemen, was een dag met veel pech. s'Morgens vroeg bij het handmatig pompen van het water in de Greenhab, begaf de pomp het. We moesten overschakelen op een elektrische pomp, daarna werd een reservepomp geïnstalleerd. Kort daarna was controlelamp gaan knipperen op de Invertor. Nancy en mezelf doken onmiddellijk in de manuals, maar niks abnormaals te vinden. Uiteindelijk bleek het vals alarm. De generator was efkes uitgeschakeld voor het bijvullen van de olie, daarbij wordt automatisch overgeschakeld op batterijen. Bij het terugschakelen op de generator was de verkeerde display weergegeven. Nadat de rust enigszins was weergekeerd werd in de voormiddag nog een EVA uitgevoerd in de nabijheid van de woonmodule. Experimenten werden ondernomen met betrekking op bodemcompactatie en bodemsamenstelling.

Morgen verwachten we een televisieploeg van VTM-Telefacts. We zullen ons programma volledig verder afwerken in aanwezigheid de camera. Een tweetal EVA's staan op het programma.

Zaterdag 13 februari

Vandaag eerste live contact op 7u30 met Jeugdwerkgroep Ruimtevaart JWR. Dus van uitslapen was voorlopig nog geen sprake, maar voor de contacten zijn we altijd gemotiveerd. We kregen opnieuw interessante vragen. Nooit eerder waren jongeren zo nauw betrokken met een missie in de woestijn van Utah. We zijn er zeker van dat ze dit hun hele leven zullen herrinneren, wat trouwens ook onze doelstelling was.

Het ander contact was met Sterrenwacht Mira uit Grimbergen. Daarna zijn Arjan en mezelf gestart met het uitpakken van de experimenten uit Florida. Dit zijn de volgende: onderzoeken in welke Marsbodem micro-organismen kunnen leven, het emotionele aspect van het dicht bij elkaar samenleven van een kleine groep en toepassing van een metalen plaat als energiebron. De voorbereiding verliep langer dan verwacht en we beslisten om dit officieel op maandag op te starten.

De reden waarom we pas op maandag de experimenten van Space Florida zullen starten is omdat we morgen met de jeep een uitstap zullen doen naar Upheavel Dome. Arjan wil ons daar een krater laten zien en een les geologie geven. Toestemming was nodig van Mission Control omdat de woonmodule een tijd niet bewoond zal zijn. Maar die werd ons toegezegd, waar we uiteraard heel dankbaar voor zijn. We nemen ook twee ruimtepakken mee en zullen daar opnieuw enkele educatieve beelden maken.

Deze namiddag deden we nog een wandeling in de nabije omgeving. Het was een EVA zonder ruimtepakken omdat we enkele basistechnieken van geologische prospectie kregen opnieuw van onze wetenschapper Arjan. Ik kan me geen betere indenken. Samen doen we heel veel experimenten en verstaan we elkaar heel goed om deze educatief in beeld te brengen. Hij neemt het woord en ik neem de beelden op. We zijn er zeker van dat dit interessante fimpjes zullen worden.

We namen allemaal van de gelegenheid gebruik om van het mooie Marslandschap te genieten. Wat viel ons het meeste op, misschien wel de stilte. Geen enkel geluid, zelfs nog geen vogel. Gewoon adembenemend.


Ga nu heel dringend slapen. Morgen vertrek om 8 uur.

Vrijdag 12 februari 2010

De eerste week op 'Mars' zit er bijna op. Het is een zeer zware week geweest. Vol stress vertrokken in Zaventem. De eerste drie dagen in Utah met RTBf opgezadeld en dit was achteraf gezien geen goed idee. Je moet de systemen onder de knie krijgen, je moet je programma opstarten en daar zit constant een camera op je neus gericht. Rustig inwerken zat er dus niet in. De derde dag begon het danig op onze zenuwen te werken. Het was zo erg dat ons programma overhoop werd gehaald alleen maar om die beelden te kunnen schieten. Aandacht van de pers is welkom, maar we hebben hier een missie en die moet op de eerste plaats komen.

Gisteren hadden we een mooie verkenning met de ATV's. Arjan en ikzelf testten tijdens de rit onze verschillende camera's. Arjan een helmetcam en ik een gewone handycam. Achteraf werden de beelden geanaliseerd in functie van een latere geologie studie. Pierre-Emmanuel testte vandaag op verschillende plaatsen de VRP uit.

Even later vernamen wij dat een van de quads was uitgevallen. Voor noodgevallen hebben wij ook nog een Jeep terbeschikking. Arjan en ikzelf gingen hen depaneren. Bij aankomst bleek dat de panne reeds was verholpen. Bij het melden van de pech zijn bepaalde veiligheidsregels niet in acht genomen, wat voor ons niet door de beugel kon. Lessen moeten hieruit getrokken worden.

Tijdens de korte trip naar de plaats waar problemen waren gemeld, stootten we opnieuw op sporen van een poema. Dit keer waren ze heel recent. Wellicht is het dier opgeschrikt door het geluid van de quads van de EVA crew. Het laatste stuk deden Arjan en ik te voet. We hadden constant het gevoel dat het dier ons ergens in de gaten hield.

De rest van de dag verliep vrij rustig, alhoewel. Zoals al eerder gemeld houden bepaalde personen zich niet altijd aan de regels en dit moest voor mij en Arjan dringend besproken worden. Als je merkt dat er bij bepaalde crewleden weinig of geen dicipline meer is, dan moet er dringend ingegrepen worden, anders komt de missie in gevaar. Na een hartige discussie werden dan maar geen EVA's meer uitgevoerd. Arjan werkte zijn wetenschappelijke rapporten verder af en ik nam rustig de tijd om enkele hoogst nodige herstellingen uit te voeren aan de backpaks van de ruimtepakken. Vier van hen waren aan herstelling toe. De zorg voor het materiaal was dan ook een van de discussie punten geweest.

Morgen gaan Arjan en mezelf drie nieuwe experimenten opstarten ons toegezonden door de school in Florida. Het ziet er zeer interessant uit, maar morgen daar iets meer over.

Donderdag 11 februari 2010

Deze morgen was het opnieuw vroeg uit de veren. Het eerste schoolcontact kondigde zich al aan om 7 uur. Als IT-verantwoordelijke ben ik altijd present, ook al gebeurd het contact met een school van een ander crewlid. Problemen hebben we gelukkig niet gehad. Skype werkt uitstekend. In het slechtste geval beschikken we ook nog over een satelliettelefoon in breukleen gegeven door Belgacom. Hiermee kon Frank De Winne ons enkele dagen geleden bereiken.

Bijna de hele voormiddag werd dus in beslag genomen door de contacten met de scholen. Kort daarna vertrok de eerste ploeg met de VRP robot. Het was de eerste test na de crash van twee dagen geleden. De VRP wordt in kloven neergelaten om zo de verschillende lagen in beeld te brengen. De VRP is te zien links op de foto gemonteerd op een ATV. Pierre Emmanuel is verantwoordelijk voor dit experiment. Margaux en Nora assisteren.

Intussen had Arjan het labo klaargemaakt. De bodemstalen die Nancy en ik gisteren hadden genomen wou hij gebruiken om zaadjes in te planten. De zaadjes waren van allerlei aard. We konden ook zaden testen die een tijd in het ruimtestation waren opgenomen. Hier proberen we die in de Marsgrond te kweken. We willen nagaan of zaden die in de ruimte aan straling zijn blootgesteld, anders zullen groeien dan zaden blootgesteld aan de aardse atmosfeer. Alles werd op een educatieve manier op video opgenomen.

In de namiddag werd de omgeving verder verkend met de ATV's, teneinde interessante plaatsen te vinden voor het neerlaten van de robot. Verschillende spots werden met GPS in kaart gebracht. Opnieuw werden sporen van een poema waargenomen.

Rijden met een quad en een ruimtepak is niet eenvoudig. Het grootste probleem met deze namaakpakken is vooral de helm. Het zicht is heel wat minder en voorzichtigheid is dan ook geboden. De ventilatie en bepaalde producten zouden er moeten voor zorgen dat deze niet beslaat, maar dat gebeurd niet. Vooral als we in de richting van de zon rijden worden we verblind en is het zeer gevaarlijk. We blijven dan ook op de aangegeven weg, diepgaand onderzoek terplaatse gebeurd te voet. Trouwens het landschap moet zoveel mogelijk ongeschonden bewaard blijven.

Ondertussen beginnen de lange werkuren en te weinig slaap door te wegen. We hopen in het weekend eens te kunnen uitslapen.